Op het moment dat ik de aandacht verloor bij het lezen van mijn eigen boeltje besloot ik rigoreus de schaar erin te zetten.
In een opruimopwelling pakte ik een dikke map waarin sollicitatiebrieven bleken te zitten. Het feit dat ze op papier in een map zaten zegt genoeg over hoe oud ze waren. Ik heb in mijn leven net als veel generatiegenoten heel wat sollicitaties gedaan, tussen de 250 en 350 schat ik. Voor sommigen zal dit peanuts zijn maar in mijn beleving naderde ik met dit aantal de grens van wanhoop. Ook solliciteren vanuit een uitkeringssituatie maakte het spannend. Hierbij liep ik weleens aan tegen mijn eigen vooroordelen, waarvan ik dacht dat het de vooroordelen van de werkgever zouden zijn. Onderliggend veronderstelde ik dat hij of zij een negatief gevoel over mijn uitkeringssituatie kon hebben. Zelf zag ik het als een soort besmet zijn, maar ook het feit dat ik uit 'het ritme' zou zijn sprak niet voor me en zou dus de voorkeur vast uitgaan naar een werkende sollicitant.
In het oerwoud van adviezen over het schrijven van brief en cv probeerde ik lange tijd fanatiek te voldoen aan allerlei wensen en eisen. Daarbij kwam nog de drang om eventuele vooroordelen over mijn exotische afkomst weg te nemen. Over exoten bestaan wel degelijk nog vooroordelen maar onderhand zijn veel werkgevers zelf in exoten getransformeerd en is men zoetjesaan eraan gewend geraakt. Ik deinde mondjesmaat mee op de cv-trends, dan weer hip, versierd, informeel, zakelijk, dan weer brutaal. Ondertussen ontstond een waanzinnige wildgroei aan foeilelijke templates en rezen de sterren van zogenaamde topontwerpers. Bovendien moest je blijkbaar in staat zijn je te kunnen verplaatsen in de hoofden van alle werkgevers, alsof deze allemaal hetzelfde dachten.
De werkelijke uitdaging ging voor mij zitten in het leesbaar, informatief en toch eigen houden van brief en cv. Op het moment dat ik de aandacht verloor bij het lezen van mijn eigen boeltje besloot ik rigoreus de schaar erin te zetten. De informatie die je geeft is belangrijk maar goede informatie meet je niet af aan de imposante lengte en saaie lijstjes. Het eindeloos opsommen van alle verworvenheden en medailles moet een crime geweest zijn om doorheen te komen.
Wat altijd helpt is een nette broek en lege A4 tas onder je arm. Als ze er zijn dan he..
BeantwoordenVerwijderenHaha!
Verwijderen